Istorijski roman u kome je ispripovijedana saga srednjovjekovne Bosne u njenom sutonu. Radnja počinje 1439. godine za vrijeme vladavine kralja Stjepana Tvrtka II. Kotromanića, a završava se 1463. padom Bosne. Ovaj kraj obilježava i pogubljenje posljednjeg bosanskog kralja Stjepana Tomaševića Kotromanića i odlazak kraljice Katarine iz Bosne.
Starobosanski grad Dubrovnik zauzima centralno mjesto u romanu.
Roman se završava slomom Bosne. O tome najbolje govori poglavlje o kralju Stjepanu koji je zajedno sa svojim stricem Radivojem uhvaćen prilikom bijega u Ključ i malo potom, pošto je po sultanovom nagovoru izdao naredbe da se i druga utvrđenja predaju, pogubljen u Jajcu. Tu su uhvaćena i kraljičina djeca Žigmund i Katarina i odvedena u Tursku.
DUBROVNIK, GRAD NABOŽIĆKI je roman o neprolaznim vrlinama bosanskog čovjeka, uklesanim na stećku: rodoljublju, ponosu, plemenitosti i istrajnosti.
